eyyyYYY ASkk

Gözlerimi kapattım yokluğumda var olan kendimin üstüne. Çığlığımda taşıdım
ellerime sığmayan bensizliği, kızıl sancıların içdökümünde.

Rüzgar saçlı
bir yalnızlıkta yandım. Nehirler geçti içimden, içim nehirlerden geçti; talan
edilirken Züleyha´sına aşk düşen bağışlanmış mısralar. Ve şimdi kalbimde adı
konulmamış bir süveydanın ölüm günahları. Ve tufanları avuçlayan ömrümde Nuh´un
ayak izleri.

Adıma küstüm...

İsimsizliğimin ölgün kentlerinde
vurulup duruyorum, sana hep altı susuş kala.

Hadi konuşsana!


Susma gözlerime öyle derin derin.

Kimsesizliğimin kimliğine
suret olmayacak mısın yoksa? Aynalarda göremediğim hükümsüz yüzümü, yüzüne kabul
etmeyecek misin? Bak el pençe divan durdum aşkın önünde, beni biraz daha susarak
acıtacak mısın sesimi?

Biliyorsun, rengi mahpus aşkımın mahşere and içen
gözleridir sensizlik. Ey boğazıma kadar battığım yağmur, hadi al beni!
Gözbebeklerinde yıldızlar eriten gece, hadi boğ beni!

´´YAĞMUR GECEDEN
AL BENİ´´.

Ey Aşk! Güzellik bile sana meftun değil mi? Düşlerimden başka
bir hüzünde yaktım mı en meczup tebessümleri?

Bilsen, çöle kesmiş tenha
bir gökyüzü indi geceme. İçine kan bulaşan tekinsiz uykulara uyudum. Kurak bir
intihar düştü şairliğin yazgısına, yığıldım kaldım ´´bana inmeye korkan SEN
uçurumlarında´´.

Sevdiğim!

Acıya düşen içine, içine düşen acıya,
tufanıma, rüzgarlığıma yenik geldim. Tutma ellerimi düşeceksin yoksa.


Duru bir gülüş anında saklısın sen, an gibi. Altı harflik susuşun
kıyamet ağrısı dilimde. ´Aşk bitti, yüzümü buldum´ diyenlerin içten pazarlıklı
yalnızlıklarına inat, içimin suretisin.

Ellerin yasadışı sevdalarda
ıslanan heyula sensizliğim. Gözlerin gül yaprağında kanayışım. Çek gözlerini
alnımdan. Yazgıma dokunuyorsun!

Benden saklanabileceğim bir İstanbul var
mı gözlerinde? Susmaya dair tekmil suskuları ´´ konuş/sana ´´ dediğinde bozar mı
gülüşü yırtılmış kelimeler?

Ey Aşk!

Kara kalemlerin aşkına!


Ten hummalı saçlarında boğulmalarım yetmediyse bil ki; kahrolası bu
denizler az gelir ağlayışlarıma. Sen hüzün divanında acının aşkı, aşkın acısı.
İşte eşiğindeyim! Aşkın mahrem cinnetlerine sunma beni sevdiğim. Azalırım.



Ey Aşk! Kalk ayağa ve ağla tutuşuncaya dek!
Çünkü anlamını
gizleyemiyorum aşktan...